ตอนพิเศษ
ผ่านไปหนึ่งเดือน
แทยอนย้ายกลับเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์บยอนในฐานะคนรักของเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเต็มตัว
เธอเล่าเรื่องทั้งหมดให้ซูยองฟังจนอีกฝ่ายแทบหงายหลังที่ได้ยินเรื่องเหลือเชื่อแบบนี้
ส่วนกับแบคฮยอนเองก็เอาแต่ซักไซ้ถามเธอว่าไปร่วมมือกับชางโจได้อย่างไร
แทยอนจึงต้องยอมเล่าไปอย่างเลือกไม่ได้
ตอนแรกก็ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างไม่พอใจที่แทยอนไว้ใจคนชั่วอย่างชางโจ แต่เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว
และตอนนี้ชางโจก็จบชีวิตลงด้วยแผนการของตัวเองไป
ถือว่าเรื่องเลวร้ายทั้งหมดจบสิ้นเหลือไว้เพียงเรื่องราวดีๆ
ที่จะเก็บเป็นความทรงจำ
สวบ
หญิงสาวที่กำลังยืนหั่นผักอยู่ในครัวถูกสวมกอดจากคนด้านหลังที่เดินเข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียง
ใบหน้าเรียววางแนบบนบ่าและชิดกับแก้มนวลแน่น
“นี่
ฉันทำอาหารอยู่นะ”
“ใครสนล่ะ”
แบคฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงยียวนก่อนจะหอมฟอดใหญ่เข้าที่แก้มของแทยอน
“ไม่หิวรึไง
กลับมาเหนื่อยๆ”
“หิวสิ”
ชายหนุ่มว่าพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม เขาเบียดตัวเข้าหาแทยอนจนแทบจะรวมร่างกันได้อยู่แล้ว
“อยากกินอะไรล่ะ”
“อยากกินคิม
แทยอน” ทั้งๆ
ที่ร่างบางถามอย่างไม่คิดอะไรแต่คำตอบของชายหนุ่มก็ทำเอาเธอต้องศอกเขาเข้าให้
“ไม่มีเมนูนี้”
“โถ่
แต่ฉันอยากกินนี่” แบคฮยอนตอบอย่างออดอ้อน แต่ก็ไม่วายส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้หญิงสาว
“ก็ไปกินที่อื่น”
“แน่ใจนะ
ว่าให้ฉันไปกินที่อื่นได้น่ะ” แทยอนมองคนตรงหน้าที่ยิ้มกวนประสาทอวดดี
เธอส่ายหน้าให้กับความกะล่อนที่ทิ้งลายมาเฟียของเขาอย่างเนือยๆ
“ก็ลองดูสิ
ฉันจะหนีออกจากบ้านจริงๆ ด้วย”
“ฮะๆ
ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า ไม่มีใครอร่อยกว่าเธอแล้ว”
พูดจบแบคฮยอนก็พุ่งตัวมาจุ๊บที่ริมฝีปากของหญิงสาวทันทีก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้องครัว
ทิ้งให้ร่างบางยืนหน้าแดงยิ้มเขินๆ อยู่คนเดียว
“บ้า!”
08.37 pm
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูเรียกให้แทยอนต้องเงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่อยู่ในมือ
หญิงสาวคิดในใจว่าคนข้างหลังประตูต้องเป็นแบคฮยอนแน่ๆ
ถึงแม้ตอนนี้ทั้งสองจะเข้าใจกันดีแล้วแต่ก็ใช่ว่าเธอจะยอมอยู่ห้องเดียวกันกับเขา
แทยอนยังคงอยู่ที่ห้องเดิมเพราะตอนนี้สถานะของพวกเขาทั้งสองยังไม่สมควรที่จะนอนห้องเดียวกันเสียหน่อย
เธอไม่ได้หัวโบราณแต่ก็แค่อยากใช้ชีวิตเป็นส่วนตัวก่อนเท่านั้น
และอีกอย่าง...แบคฮยอนก็ยังไม่เอ่ยปากขอเธอแต่งงานสักที
“มีอะไรไม่ทราบ”
หญิงสาวเปิดประตูออกและก็ต้องพบกับคนที่เธอเดาเอาไว้ นั่นปะไร ก็เขานั่นล่ะ
“แค่อยากมานอนด้วย”
แบคฮยอนว่าก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ
“ห้องตัวเองก็มีจะมานอนห้องคนอื่นทำไม”
“คนอื่นที่ไหน
นี่ห้องคนรักของฉันต่างหาก”
คำพูดของคนตรงหน้าทำเอาแทยอนต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“งั้นก็แค่นอนเฉยๆ
ไม่ทำอะไรทั้งนั้นนะ” หญิงสาวเดินไปดักหน้าคนตัวสูงกว่า
เขาหรี่ตามองเธอนิ่งก่อนจะพยักหน้าส่งๆ
“ง่วงแล้วล่ะ
มานอนกันเถอะ” แบคฮยอนขึ้นไปนอนบนเตียงพลางตบที่ใกล้ๆ ตัวเป็นสัญญาณให้ร่างบาง
เขาส่งยิ้มเย็นเล็กน้อยจนแทยอนเริ่มรู้สึกไม่ดี
จะมาไม้ไหนกัน
หญิงสาวปิดไฟก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนอนที่เตียง
ไม่ทันได้จัดท่านอนให้ดีร่างหนาก็ดึงตัวเธอเข้าไปกอดโดยพลัน
แทยอนพยายามดิ้นออกหากแต่ก็ไม่สามารถสู้มือเหนียวยิ่งกว่าหนวดปลาหมึกของแบคฮยอนได้
“นี่
ตกลงกันแล้วไงว่าจะแค่นอนเฉยๆ น่ะ” ร่างบางเอ็ดขึ้นเบาๆ
“ไม่สงสารฉันบ้างเหรอ
ฉันคิดถึงเธอแทบแย่นะ”
“คิดถึงอะไรกัน
ก็เจอหน้ากันอยู่ทุกวัน”
“แต่ล่าสุดนั่นมันก็นานมากแล้วนะ
ความจริงฉันอยากจะทำตั้งแต่ตอนที่เธอย้ายกลับเข้ามาอยู่ในบ้านแล้ว
แต่ก็เห็นว่าแผลเธอยังไม่หายดี ตอนนี้คงพร้อมซะทีนะ”
“มะ...ไม่พร้อม
ฉะ...ฉันยังเจ็บแผลอยู่เลย” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่น
แบคฮยอนพลิกร่างเธอให้หันมาสบตากับเขา
“ไม่ฟังแล้ว
ฉันเก็บกดมากนะรู้รึเปล่า”
“ดะ...เดี๋ยวสิ
อื้อ”
ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้คนในอ้อมแขนกลั่นคำพูดใดๆ
ออกมาได้อีก เขาตรงเข้ามอบความหวานนุ่มจากริมฝีปากให้เธอในทันที
แม้ปากจะบอกว่าไม่แต่ร่างบางก็ตอบรับได้อย่างดีเยี่ยม
สัมผัสหวานล้ำยิ่งกว่าขนมหวานที่ได้รับในครานี้แตกต่างจากครั้งก่อนโดยสิ้นเชิง
แบคฮยอนไล้ริมฝีปากเพื่อปลุกเร้าแทยอนไปทั่ว
เขาสอดใส่ความอุ่นชื่นเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับควานหาความหวานจากอีกฝ่าย
หญิงสาวแทบจะหลอมละลายกับสัมผัสที่เธอได้รับ
ถึงแม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่อ่อนโยนและชวนเคลิ้มฝันได้ดังเช่นตอนนี้
ครั้งก่อนเธออาจจะขัดขืน แต่ครั้งนี้...เธอยินยอมให้ทั้งกาย และหัวใจ
“รู้มั๊ยว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน”
ร่างหนาพูดขณะที่ลากริมฝีปากจรดลงทั่วบริเวณซอกคอขาวของหญิงสาวใต้ร่าง
ตอนแรกเขาแค่กะจะแกล้งเธอเล่นเท่านั้น แต่ตอนนี้...เขาควบคุมตัวเองแทบไม่อยู่แล้ว
“ระ...รู้”
แทยอนพูดเสียงกระเส่า โดนเขาปลุกเร้าแบบนี้สติหายกระเจิงไปหมด
“บอกรักฉันสิ
แทยอน” ริมฝีปากหนาเคลื่อนไปหยุดที่ใบหูก่อนจะขบเม้มที่ติ่งเบาๆ
จนร่างบางสั่นสะท้าน
“อ๊ะ...แบค...”
มือบางจิกเข้าที่แผ่นหลังคนตรงหน้าเพื่อระบายอารมณ์ แบคฮยอนไม่หยุดเล่นแค่นั้น
เขาใช้มือช้อนคางเธอก่อนจะทำคิสมาร์กไปทั่วซอกคอ
“ฉันสั่งให้เธอบอกรักฉัน
จะขัดขืนหรือไง” ชายหนุ่มหยุดการกระทำทั้งหมดแล้วสบตาหญิงสาวนิ่ง
“จะแกล้งให้ฉันอายไปถึงไหน”
แทยอนเอ่ยเสียงสั่น ขณะที่มือก็ยังจิกที่แผ่นหลังของเขาไม่ปล่อย
“ไม่เห็นต้องอายเลย
แค่บอกรักเอง” แบคฮยอนยิ้มยียวน แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ร่างบางต้องเม้มริมฝีปากแน่น
ก็จะให้เธอบอกรักเขาในเวลาที่กำลังจะมีอะไรกันเนี่ยนะ จะไม่ให้อายได้ยังไง
“ฉัน...”
“หืม?”
“ฉันรักนาย”
หญิงสาวปิดตาแน่นเมื่อคำพูดเมื่อกี้หลุดจากปาก
แบคฮยอนยกยิ้มขึ้นอย่างภูมิใจในชัยชนะที่ตนได้รับ
“ก็แค่นี้เอง”
สิ้นเสียง
มือหนาก็ล้วงเข้าไปในสาบเสื้อเพื่อปลดตะขอเสื้อชั้นในของคนใต้ร่าง
เขาถอดเสื้อนอนของแทยอนออกก่อนจะระดมจูบไปทั่วอกกว้าง ใบหน้าคมคายฝังลงบนเนินอกในขณะที่มือทั้งสองข้างก็ลูบไล้เนื้อเนียนอย่างต้องเสน่ห์หา
มือบางเลื่อนขึ้นมาขยุมเส้นผมสีดำสนิทของชายหนุ่มเพื่อปลดปล่อยความต้องการ
หน้าอายที่สุด...นี่เธอต้องการเขาขนาดนี้เลยเหรอ
“อึก...”
ร่างกายสะท้านไปด้วยความกระสัน
สัมผัสอุ่นชื่นแต่ทว่าก็เย็นเยียบแตะลงบนยอดอกที่กำลังชูชันด้วยแรงอารมณ์
อีกข้างก็ถูกเขี่ยแกล้งด้วยนิ้วยาวจนแทบนอนไม่นิ่งกับเตียง
"อ๊ะ...อื๊อ...”
เสียงครางของหญิงสาวยิ่งเป็นแรงผลักให้ชายหนุ่มกระทำสิ่งที่เป็นอยู่ต่อไป
มือหนาเลื่อนไปไล้บริเวณโคนขาอ่อน
ร่างบางหนีบขาแน่นเพื่อปัดป้องการสัมผัสที่จาบจ้วง แต่มือของเขาไวกว่า
สองขาถูกจับแยกออกจากกันก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะแตะลงบนจุดต้องห้ามอย่างจงใจ
“อ๊าา...”
แทยอนร้องครางพร้อมกับมือบางที่กำเส้นผมของคนตรงหน้าแน่น
ความเสียวซ่านที่เธอได้ลิ้มรสเป็นครั้งที่สองช่างแตกต่างจากครั้งแรก
อาจเป็นเพราะครั้งนี้เธอยินยอมมอบให้เขากระมัง
“เรียกชื่อฉันได้มั๊ย
แทยอน” เสียงเข้มดังก้องเข้ามาในโสตประสาท หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นก่อนจะค่อยๆ
เอ่ยออกมาอย่างยากเย็น
“บะ...แบค...อึก...”
เพราะชายหนุ่มยังไม่หยุดดูดดึงที่บริเวณเนินอกทำให้แทยอนแทบจะระงับเสียงที่สั่นเครือของตัวเองไม่ได้
“เรียกชื่อฉัน”
เหมือนกับชายหนุ่มต้องการเอาชนะเหลือเกิน
เขายังคงย้ำด้วยประโยคเดิมแต่ก็ไม่ยอมหยุดส่งความเสียวซ่านให้แก่หญิงสาว
“อือ...แบค...ฮยอน”
ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นรับชัย
การแกล้งหญิงสาวให้ร้อนเร่าแบบนี้ก็น่าสนใจดีเหมือนกัน
เอาไว้ครั้งหน้าเขาจะทำอีกก็แล้วกัน
สัมผัสชื้นค่อยๆ
โลมเล้าจากเนินอกลงมาที่ช่วงหน้าท้อง
แบคฮยอนขบเม้มฝากร่องรอยตีตราเอาไว้แม้จะไม่มีใครเห็น แต่แค่เธอเห็นคนเดียวก็พอ
จากหน้าท้องก็ค่อยๆ ไล้ลงมาถึงขอบกางเกง
มือน้าจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ทุกสิ่งออกจากเรือนร่างของหญิงสาว
ทำให้ตอนนี้เธอเปลือยเปล่าอย่างสิ้นเชิง
ร่างสูงไม่รอช้ารีบจัดการพื้นที่ของตัวเองต่อ ลิ้นอุ่นๆ
แตะลงที่จุดกระสันจนแทยอนต้องสะดุ้งตัวโยน มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น
อยากจะขับไล่ความรู้สึกแบบนี้ออกไป เพราะมันช่างทรมานเหลือเกิน
“อ๊ะ...อาาา...อึก...อื้อออ”
เสียงครางดังระงมไปทั่วห้องเมื่อลิ้นร้อนแตะเข้าที่ติ่งเสียว
แบคฮยอนค่อยๆ ขยับรุกเร้าราวกับเด็กที่กำลังลิ้มรสขนม
ข้อเท้าของเธอบิดไปมาเพราะต้านทานความกระสันซ่านนี่ไม่ได้
ชายหนุ่มจับขาของร่างบางให้ตั้งยันขึ้น ของเหลวข้นไหลรินออกมาไม่ขาดสาย
นิ้วเรียวพยายามเบิกทางโดยการสอดเข้าไปในช่องทางรัก
จากตอนแรกแค่นิ้วชี้เพียงนิ้วเดียวก็ทำให้หญิงสาวบิดเร่าได้อย่างง่ายดาย
“มะ...อึก...อ๊าา...พะ...พอ...”
ริมฝีปากบางขยับเอ่ย แม้มันจะเบามากจนเหมือนเสียงกระซิบก็ตาม
“เธอยังไม่เสร็จเลยนี่”
“ไม่...อ๊ะ...จะ...อื๊ออ”
สิ้นเสียงหวานความรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยก็ถาโถมเข้ามา
ความทรมานที่มีอยู่ก่อนหน้านี้มลายหายไปสิ้น
หากแต่คนเจ้าสำราญอย่างแบคฮยอนก็ไม่หยุดเพียงแค่นั้น เขาถอดกางเกงออกเผยให้เห็นของสำคัญที่พร้อมสู้ได้ทุกเมื่อ
“จะทำอะไรน่ะ”
หญิงสาวร้องออกมาด้วยเสียงหอบ นี่เขายังไม่หยุดอีกเหรอ
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ
ครั้งที่แล้วเธอก็เจอมันแล้วนี่”
“ตะ...แต่ว่า”
“แค่นิดเดียวเท่านั้น”
ได้ยินแบบนั้นแทยอนก็ทำได้เพียงเม้มริมฝีปากเน้นอย่างจำนน
เธอจำได้ว่าครั้งที่แล้วมันเจ็บมากเลยนะ แล้วครั้งนี้เธอจะทนมันได้เหรอ
ไวกว่าความคิด
ของสำคัญสิ่งนั้นก็ถูกสอดใส่เข้ามาแล้วเรียบร้อย
ความเจ็บปวดเข้าปะทะจนรับรู้ได้ว่ามันทรมานมากแค่ไหน
แทยอนนิ่วหน้าพลางกำผ้าปูที่นอนแน่น
“ไม่...เอาออกไปเถอะ”
“ทนเจ็บแค่แป๊ปเดียว”
ถึงแบคฮยอนจะพูดอย่างนั้นแต่ก็ไม่บรรเทาความเจ็บตรงหว่างขาเธอได้เลยแม้แต่น้อย
หญิงสาวกัดปากแน่นขณะที่เจ้าตัวก็ค่อยๆ ดันของอันตรายนั่นเข้ามา
ครั้งที่แล้วมันรวดเร็วต่างกับครั้งนี้
เพราะวันนี้ร่างสูงทำอย่างอ่อนโยนต่างกับครั้งก่อน มันเลยใช้เวลานานสำหรับเธอ
ดวงตากลมโตเริ่มเอ่อคลอด้วยน้ำใสก่อนที่มันจะไหลรินออกมาราวกับทนรับความเจ็บนี้ไม่ไหว
“ฮึก...”
เสียงสะอื้นดึงความสนใจจากแบคฮยอนได้เป็นอย่างดี
ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปหาก่อนจะจูบซับน้ำตาให้ เขาเองก็ไม่อยากเห็นเธอเจ็บปวดแบบนี้จึงได้ทำอย่างอ่อนโยนที่สุด
“อย่าร้องสิ
ฉันทำไปก็เพราะว่ารักเธอนะแทยอน ถ้าเธอเจ็บฉันเอาออกก็ได้”
“ไม่...ฉันทนได้”
สิ้นเสียงนั้นแบคฮยอนก็ประกบริมฝีปากเข้ากับปากบางทันที
เขาอยากให้จูบนี้เป็นจูบปลอบประโลมให้แก่เธอ
และนั่นจึงทำให้ช่วงล่างสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักได้สักที
เมื่อรอเวลาจนแทยอนบรรเทาความเจ็บลงได้แล้วชายหนุ่มก็เริ่มขยับเป็นจังหวะ
ขณะที่ริมฝีปากก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไป
“อะ...อื้อ”
ความเจ็บปวดที่มีในตอนแรกค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านที่รุกล้ำเข้ามาอีกรอบ
ถึงแม้จะมีความรู้สึกจุกเสียดบริเวณช่วงล่างแต่มันก็ไม่มากเท่าความกระสันที่ได้รับ
แบคฮยอนถอนริมฝีปากออกพร้อมกับเพิ่มจังหวะซอยเร็วขึ้น
เขาจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวหากแต่ใบหน้าของเธอในตอนนี้ก็ช่างยั่วยวนเขาเสียเหลือเกิน
“แทยอน
เรียกชื่อฉัน” ถึงไม่ต้องสั่งร่างบางก็ตั้งใจจะเรียกอยู่แล้ว
สิ่งที่เขากำลังทำกระชากสติเธอไปเกือบหมดสิ้น หญิงสาวแทบจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว
“แบคฮยอน...อ๊ะ...แบค...อือ...อ๊าาา”
“อืม...” ชายหนุ่มซุกไซร้ที่ซอกคอขาวพลางขบเม้มทำสัญลักษณ์อีกครั้ง
ช่องทางของแทยอนที่เต็มใจมอบให้ในครั้งนี้มันทำให้เขารู้สึกดีกว่าครั้งไหนๆ
ที่เคยทำกับผู้หญิงทุกคน ถ้าคนใต้ร่างเป็นผู้หญิงที่รัก...ความรู้สึกก็จะเป็นแบบนี้สินะ
“อื๊อ...อะ...อ๊ะ...อ๊าาาา”
ไม่มีความเขินอายอีกต่อไปแล้ว
ความรู้สึกที่จุดกระสันตอนนี้มันบดบังทุกอย่างไปจนหมดสิ้น
เหลือไว้เพียงแค่ใบหน้าของคนตรงหน้ากับหัวใจที่กำลังเต้นระรัว
“แทยอน...ฉันรักเธอ...”
“ฉัน...อื๊อออ...ก็รัก...นะ...อ๊ะ...นาย...เหมือน...กัน...”
จังหวะตรงช่วงร่างเริ่มเร่งเร็วและถี่ขึ้นจนเตียงสั่นกระทบฝาผนัง
แทยอนเชิดหน้าขึ้นด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
หญิงสาวกัดปากแน่นในขณะที่แบคฮยอนก็ยังไม่ยอมหยุดเล้าโลมร่างกายของเธอ
ลิ้นร้อนแตะไปทั่วเนินหน้าอก ฝ่ามือหน้าก็ลูบไล้ที่บั้นท้ายเบาๆ
“บะ...อ๊ะ...แบค...ฮยอน...อ๊าา...ฉะ...มะ...อื๊ออ...อ๊าาาา”
น้ำสีขาวข้นไหลล้นออกมาจากช่องทาง
แทยอนปลดปล่อยแล้วเรียบร้อย
เหลือแต่เพียงแบคฮยอนที่ยังคงเร่งจังหวะต่อก่อนจะปลดปล่อยตามในอีกสิบวินาทีต่อมา
ชายหนุ่มเคลื่อนตัวด้วยจังหวะเนิบนาบก่อนจะถอดถอนของสำคัญออกแล้วเข้าไปลิ้มรสริมฝีปากบางทันที
ลิ้นอุ่นแทรกเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับบรรจงจูบอย่างอ่อนหวานที่สุด
เมื่อถอนริมฝีปากออกมาทั้งสองคนก็สบตากันนิ่งจนแทยอนต้องเป็นฝ่ายเบือนไปทางอื่นก่อน
แก้มทั้งสองข้างของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อนึกได้ว่าก่อนหน้านี้ร้องอะไรออกไปบ้าง
น่าอายจริงๆ เลย
“มันเป็นเรื่องธรรมชาติ
จะอายทำไมฮึ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงนุ่มหู เขาลูบหัวร่างบางอย่างทะนุถนอม
“ก็ฉันไม่ได้ชินกับเรื่องแบบนี้เหมือนนายสักหน่อย”
“งั้นต่อจากนี้ก็ชินกับมันไว้ซะ
เพราะฉันจะทำบ่อยแน่ๆ เอาเป็น...วันละห้าครั้งเลยดีมั๊ย”
“นี่!” แทยอนตวาดเบาๆ ด้วยท่าทางขัดเขิน
เห็นแบบนี้แล้วชายหนุ่มก็อดหัวเราะให้ไม่ได้จริงๆ
“เมื่อกี้เธอบอกรักแล้วก็เรียกชื่อฉันด้วยนะ”
“นะ...นั่นมันเพราะนายบังคับหรอก”
“อย่างนั้นเหรอ
งั้นมาดูกันอีกทีว่าเป็นเพราะฉันบังคับหรือว่าเธอยอมเองกันแน่”
พูดจบร่างหนาก็ปฏิบัติการซุกไซร้ซอกคอแทยอนต่ออย่างนึกสนุก
ทำเอาหญิงสาวต้องเบี่ยงตัวหลบจ้าละหวั่น
“เดี๋ยวสิ
นี่หยุดเลยฉันเหนื่อยแล้วนะ”
“แต่ฉันยังไม่อิ่มเลย”
“ก็เรื่องของนายสิ
ฉันจะนอนแล้ว” แทยอนตัดบทก่อนจะหมุนตัวไปอีกข้างแล้วปิดเปลือกตาทำเหมือนแกล้งหลับ
พอเห็นว่าคนข้างหลังเงียบไปแล้วเธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่ทว่า...
“เธอก็นอนไปสิ
ส่วนฉันจะทำต่อ”
“อะไรนะ!? กะ...กรี๊ดด!”
สรุปว่าคืนนั้นแทยอนก็ตกเป็นของแบคฮยอนไม่ต่ำกว่าห้ารอบได้
อย่างกับว่าเจ้าพ่อมาเฟียอดอยากมาช้านานอย่างไรอย่างนั้น แต่ก็นั่นล่ะ...ต่อจากนี้
เขาคงไม่ต้องอดอยากอีกต่อไปแล้ว
END OF SPECIAL PART.1
